Leasingodawcy mogą traktować fakturę „zadatkową” praktycznie tak samo jak tę „zaliczkową”, ponieważ przepisy prawa nie precyzują tych terminów.
Określają jedynie konieczność sporządzenia faktury w przypadku zainkasowania przez podatnika całości należności lub jej części jeszcze przed dostarczeniem towaru czy wykonaniem usługi. Istnieje kilka wyjątków, ale przeważnie fakturę należy wypisać w sytuacji, gdy klient wpłaca przedsiębiorcy zaliczkę.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług mówią o zasadach wystawiania faktur zaliczkowych. Podatnik ma obowiązek sporządzić taką fakturę, by udokumentować otrzymanie wpłaty jeszcze przed dostarczeniem usługi – jedynym wyjątkiem jest tak zwana wewnątrzwspólnotowa dostawa usługi. Faktura sporządzana w przypadku wpłaty części należności musi uwzględniać :
Przyjęcie zaliczki nakłada na przedsiębiorcę obowiązek podatkowy, jednak przepisy nie wskazują konkretnych kwot oraz rodzajów przedpłat.
W świetle obowiązujących przepisów można przyjąć, że przyjęcie zaliczki powoduje dokładnie takie same skutki prawne jak przyjęcie zadatku, dlatego oba rodzaje faktury są praktycznie jednakowe.
W przypadku otrzymania zaliczki na poczet leasingowania przedmiotu wpłaty takiej nie należy dokumentować fakturą. Dlaczego? Ponieważ leasingodawca nie jest w takiej sytuacji objęty obowiązkiem podatkowym i ma prawo do wliczenia kwoty podatku w koszty przychodów. Prawo podatkowe nie nakłada obowiązku podatkowego na wynajem, leasing czy inne usługi o zbliżonej specyfikacji.
Artykuł został przygotowany przez redakcję sieci brokerów leasingu GO-leasing.